Málaga en school

Ik zou alleen de leuke dingen kunnen vertellen, maar zo werkt het helaas ook hier niet. En zo vertrok ik vorige week donderdag na een stroeve start richting Málaga. Eenmaal in aangekomen na een priority vlucht (ik voelde me uiteraard de koningin te rijk!), zijn we met de metro richting het hostel gegaan. We hadden een uur later alle spullen geïnstalleerd en zijn richting de stad vertrokken. Al snel werden we aangesproken door een vrouw die boottochtjes verkocht. Ik hou daar nooit zo van omdat ik bang ben voor de prijs dus ik hield me afzijdig. Twee anderen dachten er anders over en waren binnen no-time om. Zo zaten we om 8 uur op een boot op de zee aan de kust van Málaga. We hebben prachtig uitzicht gehad en veel gelachen.

De volgende dag hebben we geprobeerd zoveel mogelijk te bezoeken. Picasso museum, open lucht theater, een aantal belangrijke gebouwen, enzv. Vooral het Picasso museum vond ik erg leuk. Je zou het niet zeggen, maar die interesse zit toch ergens. 'S avonds hebben we italiaans gegeten en zijn we vroeg naar bed gegaan want we zouden met de bus naar Sevilla vertrekken de volgende morgen.

Zo stonden wij om 9 uur keurig klaar bij de bushalte. Na een reis van 3 uur kwamen we aan in de stad en het was een klap in ons gezicht. Letterlijk. Wat een warmte. 40 graden. Ideaal om een stad te bekijken. Proef je het sarcasme? Het was echt te warm om uberhaupt te kunnen nadenken. Maar goed, we hadden maar 1 dag dus we zijn vol gas er tegen aan gegaan. We hadden een route uitgestippeld en we strompelde langzaam voor bij belangrijke torens, stierenarena's, kerken en vergelijkbare arc-de-triomphs. Toen we halverwege de dag besloten dat het echt te warm was om nog meer te bezoeken hebben we bij een tentje gegeten waar je ijs kon kopen maar dit mocht je niet aan de tafel eten. Ik en twee anderen hadden eten besteld en zaten aan een tafeltje. Het andere meisje had ijs en ging zitten, ze werd fel aangesproken. We probeerden zo snel mogelijk weg te komen. De service was echter zo goed dat we een half uur op onze rekening hebben moeten wachten. Daarna hebben we besloten om nog zoveel mogelijk van de stad te zien met paard en wagen. Dit kostte het minste geld en energie. Vanuit het karretje hebben we alles gezien. Op een gegeven moment reden we door het park, en gewoon tien seconden nadat we ergens reden viel er een boom om. Echt een mega boom. Noem het een bijna dood ervaring. Of terwijl, er is nog een doel voor mij. Dat is mijn positieve boodschap van het verhaal. Daarna hebben we nog boodschappen gedaan en zijn we op tijd terug gegaan naar de bus. Eenmaal bij de bus ontdekte we dat we tickets hadden voor een dag later. Wij renden op advies van de buschauffeur naar de balie, deze kon ons echter niet helpen. Wij weer terug rennen naar de buschauffeur en na lang smeken en wat neptranen mochten we met de bus mee.

Zondag zijn we een dag aan het strand geweest en uiteraard weer uiteten. Maandag was de laatste dag en zijn we naar het kasteel wezen klimmen en hebben we een stierenarena van binnen bekeken.

Al met al was het, ondanks hier en daar wat gezeik, een leuk weekend.
Nu ben ik vooral met school bezig en mijn projecten aan het afronden.
Naast sportlessen, bezoekjes aan het parlement en lunchen is het nu vooral afsluiten. Straks heb ik weer een eindpresentatie en daarna een afscheidslunch en 's avonds een afscheidsdiner.
Volgende week komt Loesje en dan nog maar anderhalve week tot ik naar huis kom.

Ik vind het vooral heel erg dat ik morgen oma's verjaardag mis. Sorry lieve omie. Ik wens u een mooie dag en in gedachten ben ik er bij.

ADIOS AMIGOS